Ukazał się nowy numer Gdańskich Studiów Prawniczych (Nr 1/2023) , w którym znalazł się mój artykuł pt Jednolitość czy dywersyfikacja postępowania cywilnego? stanowiący rozwinięcie mojego referatu wygłoszonego na Zjeździe Katedr i Zakładów Postępowania Cywilnego w Jastrzębiej Górze.

Z wprowadzenia

Zagadnienie jednolitości lub dywersyfikacji postępowania cywilnego jest obecne w nauce prawa procesowego od wieków. Było ono także przedmiotem licznych międzynarodowych konferencji naukowych i publikacji o charakterze prawnoporównawczym. Nic dziwnego, gdyż odpowiedź na pytanie o to czy postępowanie sądowe, w szczególności zaś postępowanie cywilne, powinno być postępowaniem jednolitym, a więc prowadzonym wedle jednego modelu , czy też w sposób zróżnicowany w zależności od przyjętych kryteriów, jest pytaniem o istotę postępowania cywilnego i jego funkcję. Przyjęcie bowiem założenia o potrzebie jednolitości tego postępowania wynika z przekonania o większej autonomii postępowania cywilnego względem prawa materialnego. Wynika bowiem z założenia, że postępowanie cywilne stanowiąc zamknięty system jest dostosowane w taki sam sposób do załatwiania spraw cywilnych bez względu na rodzaj spraw i specyfikę regulacji z zakresu prawa materialnego. Dywersyfikacja wynikająca najczęściej z różnorodności funkcji postępowania cywilnego, czyli w praktyce z heterogeniczności regulacji prawnomaterialnych, których realizacji służy postępowanie cywilne w większym stopniu uwzględnia zaś znaczenie prawa materialnego. Opiera się w większym stopniu zatem na założeniu o pomocniczym charakterze postępowania cywilnego względem prawa materialnego.